جمعه 92/10/13 — azadnagar - نظر

علی مطهری ویژگیهای اخلاقی و شخصیتی خاصی دارد که وی را از بقیه نمایندگان مجلس متمایز می سازد. شیوه کنش علی مطهری چه در زمان دولت «عدالت محور» و چه در زمان دولت «اعتدال گرا» شایسته توجه ویژه بوده و هست. به این معنا که مهمترین ویژگی وی شجاعتش در بیان حقیقت است، حال فرقی نمی کند این حقیقت عشق ناکام دوران جوانی اش باشد یا مسئله حصر میرحسین موسوی و کروبی. مطهری آنگاه که بسیاری مبتلا به سکوت یا خودسانسوری هستند بدون هیچ واهمه ای نظر خود را، همانگونه که در قانون اساسی اشاره شده، درباره «تمام مسائل داخلی و خارجی کشور» بیان می کند.

شهامت او از آن رو قابل ستایش است که به چیزی فراتر از منافع شخصی خود می اندیشد. چرا که به عنوان یک نماینده می داند نه خشنودی اصحاب قدرت که اعتماد مردم پشتوانه و اتکای یک مرد سیاسی است. او کلیشه های رایج درباره اصلاح طلبی و اصولگرایی را شکسته است. آنجا که اصولگرایان سکوت می کنند او اعتراض می کند و آنجا که «بی مورد» اعتراض می کنند او سکوت می کند.

او منتقدی بی باک است که بدون هیچ تعارفی (در نطق پیش از دستور خود) زبان به انتقاد از رئیس قوه قضائیه می‌گشاید: «بهتر است رئیس محترم قوه قضائیه به جای شعار دادن در باره فتنه، به حل آن بپردازد و حل آن مستلزم وجود یک قوه قضائیه مستقل است نه قوه ای که از این نهاد و آن دفتر و از دستگاه های امنیتی و اطلاعاتی تاثیر بپذیرد... قوه قضائیه مستقل قوه ای است که بتواند همه مقامات کشور را بدون استثنا در موارد لازم به دادگاه بکشاند و حکم عادلانه صادر کند.  این در حالی است که قوه قضائیه ما پس از گذشت بیش از چهار سال هنوز نتوانسته است تکلیف معاون اول رئیس جمهور سابق را در پرونده بیمه ایران مشخص کند.» و اینگونه، در جایی که بسیاری از قانونگذاران خود را نماینده یک طیف یا جریان خاص می دانند، مطهری در قامت «نماینده تمام ملت» ظاهر و اصل 84 قانون اساسی را به رخ نمایندگان می کشد که «هر نماینده در برابر تمام ملت مسئول است و حق دارد در همه مسائل داخلی و خارجی کشور اظهار نظر کند.»

در زمانی که نمایندگان مجلس به دنبال ساختن یک قدیس از احمدی نژاد بودند و در مجلس برای سرکشیدن ته مانده آب لیوان او دعوا بود علی مطهری (به همراه احمد توکلی) از بانیان استیضاح وزیر وقت کشور (مرحوم کردان) شد و آنجا که مجلس در برابر تخلفات محرز احمدی نژاد کاملا منفعل شده بود او یک تنه طرح سئوال از رئیس جمهور را پیگیری کرد تا سرانجام موفق شد با جمع آوری حدنصاب امضاء طرح را به صحن مجلس برده و احمدی نژاد را برای پاسخ گویی به بهارستان بکشاند.

وقتی اصولگرایان به دلیل آنچه «مواضع عجیب و غریب درباره سران فتنه» خواندند مطهری را در جریان رقابتهای انتخاباتی مجلس نهم به «جبهه متحد اصولگرایان» راه ندادند، و در شرایطی که در بدو امر شورای نگهبان رد صلاحیتش کرده بود، او از پا ننشست و همراه با علی عباسپور وحمیدرضا کاتوزیان ائتلاف «صدای ملت» را تشکیل و موفق شد با اعتمادی که، به واسطه شجاعتش در مجلس هشتم، در میان مردم کسب کرده بود وارد مجلس نهم شود.

و آن زمان که وارد مجلس نهم شد هم دست از اعتراض و انتقاد برنداشت. وی از معدود نمایندگانی بود که در آستانه روز دانشجو به میان دانشجویان رفت و صراحتاً نظر خود را نسبت به شرایط فعلی کشور مطرح کرد:«حق اعتراض در یک کشور نقطه قوت است و این موضوع باید بررسی شود که چرا حق اعتراض در کشور وجود ندارد و هر حرکتی در خیابان ها با دستگیری همراه می شود.» (سخنرانی مطهری در دانشگاه تبریز. آذرماه 1392)

وقتی وارد مجلس نهم شد مثل خیلی از نماینده ها درباره آنچه در فرایند انتخابات دیده بود سکوت نکرد و صراحتاً از دخالت نظامیان در فرایند انتخابات انتقاد و آن را «آفتی برای انقلاب و کشور» خواند و تازه آنگاه بود که بدنبال مطهری برخی مدعیان اصلاح طلبی نیزنسبت به این رویه لب به اعتراض گشودند.

وقتی در سال 91 نمایندگانی چون حداد عادل به بهانه شرایط اضطراری کشور ایستادگی در برابر قانون شکنی های فرقه انحرافی و احمدی نژاد را مخالف ولایتمداری نمایندگان اصولگرا تلقی کرده و خواهان سکوت بودند مطهری به میدان آمد و خطاب به حداد عادل نامه سرگشاده نوشت که «من از جناب آقای حداد خواهش می‌کنم که تلاش نکنند روحیه مسالمت‌جو و ملاحظه‌کار خودشان را به نام ولایتمداری بر مجلس تحمیل کنند.  از ایشان سوال می‌کنم، فرضا قبول کردیم که چند ماه گذشته و آینده در شرایط ویژه بوده و خواهیم بود، شما قبل از آن، یعنی در بیش از 12 سال دوره نمایندگی‌تان چند اقدام نظارتی انجام داده‌اید؟ پس این روش حضرتعالی از روحیه شما ناشی می‌شود و ربطی به ولایتمداری ندارد.»

اکنون که دولت احمدی نژاد بر سر کار نیست و فسادهای میلیارد دلاری نزدیکان دولت یکی یکی از پرده برون می افتد، همگان می فهمند که نظارت و فشار بر دولت دهم برای پاسخ گویی (که مطهری در این زمینه جد و جهد بسیار کرد) تا چه میزان می توانست از حجم این فساد و آسیبها کم کند و تا چه حد رویکرد انفعالی برخی از نمایندگان باعث تشدید آلودگی اقتصادی و سیاسی در کشور شد.

مطهری تنها کلیشه های اصولگرایی را نشکسته، بلکه در خیلی از امور حتی اصلاح طلبان را نیز خجالت زده خود کرده است. در جایی که اصلاح طلبانی چون محمدرضا خاتمی رسما اعلام کردند  از «طلب سال 88 گذشتیم» او از لزوم محاکمه علنی احمدی نژاد به دلیل نقشش در حوادث پس از آن انتخابات سخن می گوید و حصر بدون محاکمه نامزدهای معترض را «غیر قانونی و غیر شرعی» می خواند و علناً رسانه ملی را به تشدید بحران در سالهای 88 و 89 متهم می کند و بر نقش منفی ضرغامی در این زمینه انگشت می گذارد.

در جایی که اصلاح طلبان نسبت به نظارت دستگاههای اطلاعاتی بر خصوصی ترین زوایای زندگی شان سکوت کرده بودند مطهری کارگزاری دستگاه شنود توسط برخی عناصر را علنی نمود و آن را«افتضاح» خواند و اینچنین وزارت اطلاعات را خطاب قرار داد: «وزارتی که ریگی را در آسمان گرفت افراد شنودگذار در دفتر مرا دستگیر کند.»

او تنها کسی بود که به صورت مکتوب نسبت به رد صلاحیت هاشمی در اردیبهشت 1392 اعتراض کرد و در نامه ای به رهبر انقلاب خواستار صدور حکم حکومتی برای تایید صلاحیت ایشان شد و به رویه شورای نگهبان در این زمینه اعتراض کرد:«به عرض می رساند این رد صلاحیت که با دو دلیل ناموجه ناتوانی جسمی و نقش داشتن در فتنه سال 88 انجام شده است آسیب جدی به انتخابات آینده وارد خواهد کرد و حماسه سیاسی مورد نظر جناب عالی را محقق نخواهد ساخت.حدس قوی دارم که اگر امام خمینی هم، به فرض حیات، با نام مستعار در انتخابات شرکت می کردند صلاحیت شان رد می شد چون ایشان هم گاهی انتقاداتی داشتند.»

در فضایی که برخی «اعتدال» را مترادف مماشات و سکوت و یا حداکثر ایجاد تلفیقی پر تناقض از گفتمانهای اصولگرایی و اصلاح طلبی تعریف کرده اند، ترجمان این واژه برای علی مطهری شجاعت در بیان واقعیت است. او به خوبی می داند آنچه اکنون نیازمند آنیم گشودن فضای نقد است، در فضایی که بسیاری از همقطارانش به توهم توطئه گرفتارند او برخلاف جریان آب شنا می کند و خواهان کنار زدن نگاه امنیتی نسبت به رسانه هاست و از اعاده حق شهروندان برای اعتراض، طبق اصل 27 قانون اساسی، دفاع می کند. او می داند بخشهای بیمار نظام و جامعه نیاز به عمل جراحی دارند، نه اینکه با تلفیق بخشهای بیمار و سالم به تعادلی میان این دو برسیم و نام آن را میانه روی و اعتدال بگذاریم.

او با وجود شجاعت و صراحت در آزادی بیان اما همزمان ابایی از آشکار نمودن عقاید سنت گرایانه و محافظه کارانه خود در زمینه های فرهنگی و سیاست خارجی ندارد: «ما حرف های زیادی با دنیا داریم درباره نظام خانوادگی، نظام جزایی، حقوق بشر، سبک زندگی و غیره، ابلاغ این پیام ها نیازمند ارتباط با دنیا و شرکت فعالتر در مجامع جهانی است.» مطهری بارها از تریبون مجلس به وزرای کشور احمدی نژاد و روحانی درباره مسئله حجاب و عفاف هشدار داده است. او سفر اخیر هیئت پارلمانی اروپا و دیدارشان با نسرین ستوده و جعفر پناهی را «نوعی تحقیر ملت ایران» و به قول لاریجانی «دزدانه» می خواند. مطهری همچنین طی نامه ای در سال 1390 از سخنان «روشنفکرانه» احمدی نژاد و مشایی در خصوص نوروز انتقاد و دولت دهم را متهم به اتخاذ رویکرد فرهنگی«لیبرالی» می کند.

و اما واپسین و مهمترین پرسش آن است که پدیده ای به نام علی مطهری ما را به کجا خواهد برد؟ آیا او یک تنه می تواند به رخسار رنگ پریده قوه مقننه جانی دوباره بخشد؟ آیا شجاعت او می تواند چیزی از صفرهای بیشمار ارقام اختلاسها کم کند؟ آیا او رویکرد امنیتی نسبت به رسانه و فرهنگ را خواهد زدود؟ آیا راه حل او برای رفع حصر گشایشی در این مسئله ایجاد خواهد کرد؟

هر چند رهاورد شجاعت و حقیقت گویی (و البته بزرگترین سرمایه یک سیاستمدار) جلب اعتماد افکار عمومی است اما بعید است در شرایط پیچیده فعلی یک فرد بدون اتکا به یک سازمان یا حزب و یا حتی رسانه قدرتمند بتواند کار خاصی از پیش ببرد. نباید فراموش کرد که کنش سیاسی بدون کار تشکیلاتی و سازمانی نه نتیجه بخش است و نه می تواند تداوم یابد.

متاسفانه علیرغم تغییر دولت و در شرایطی که بیش از دویست حزب در وزارت کشور ثبت و دارای پروانه فعالیت می باشند عملا هیچ نشانی از فعالیت این تشکلها در سطح جامعه مشاهده نمی شود. حداکثر چیزی که از این خیل سیاهی لشکر قابل مشاهده است ائتلافها و اتحادهای موقتی و زودگذر در روزهای منتهی به انتخابات است و سپس این احزاب تا رقابتهای آتی به خواب زمستانی می روند. از همین روست که مشارکت سیاسی جامعه هنوز توده ایست و ارتباط ارگانیک و همبسته ای میان انتخاب شوندگان و انتخاب کنندگان، بویژه پس از پیروزی در انتخابات، وجود ندارد.

حتی مطهری هم در این زمینه بسیار ضعیف عمل کرده و نخواسته برخلاف جریان غالب شنا کند. او مایل نیست راه جدیدی را که در میان اصولگرایان گشوده از طریق سازماندهی حزبی تثبیت و نهادمند کند و بیشتر ترجیح می دهد در همان زمین بازی اصولگرایان، منتها با رویکردی انتقادی تر، بازی کند. او بیشتر مایل است همان پیراهن شماره 11 را بر تن داشته باشد تا اینکه خودش تیم جدید و تازه نفسی تشکیل دهد.

مطهری حتی در مورد تشکیل فراکسیون «صدای ملت» هم در مجلس مردد است (به دلیل آنچه امکان تداخل و آسیب به فراکسیون رهروان ولایت خوانده است) و هنوز تصمیمی برای تشکیل حزب ندارد. در این شرایط احتمالاً دادستانی پای او را به دادگاه خواهد کشاند تا امیدها نسبت به تایید صلاحیت ایشان در دور بعدی انتخابات مجلس کمترو کمتر شود. شجاعت مطهری چیزی را عوض نخواهد کرد اما نشان می دهد که روح او هنوز زنده است.نویسنده قاسم توکلی

چهارشنبه 92/10/11 — azadnagar - نظر

محمد بن عیسی که وزیر فرهنگ و نیز وزیر خارجه سابق مراکش می گفت :  

در جلسه های دولت دوگل به توصیه شخص دوگل، همواره آندره مالرو وزیر فرهنگ در سمت راست دوگل می نشست. برخی اعتراض کردند که چرا در آن جایگاه وزیر کشور و یا وزیر خارجه ننشیند؟ دوگل گفته بود: هر بحثی که در دولت مطرح می شود، سیاسی یا اقتصادی، آندره مالرو از یک زاویه دید انسانی به موضوع بحث نگاه می کند. ما به این نگاه نیازمندیم

چهارشنبه 92/10/11 — azadnagar - نظر بدهید

چهارشنبه 92/10/11 — azadnagar - نظر بدهید

استاد مطهری :

شما می بینید که یک عالم ، مغزش جاهل است. عالم است ولی مغزش مغر جاهل است.

عالم است؛ یعنی خیلی چیزها را یاد گرفته، خیلی اطلاعات دارد ولی آنجا که شما مساله ای خارج از حدود معلوماتش طرح می کنید، می بینید که با یک عوام صد در صد عوام طرف هستید . آنجا که می رسد ، یک عوام مطلق از آب در می آید.

منبع : کتاب تعلیم و تربیت ص 18

چهارشنبه 92/10/11 — azadnagar - نظر بدهید

چرا سلسله مراتب رذیلت ها در میان ما معکوس شده است؟

چرا گناهان کوچک ، بزرگ شده اند؟ چرا نمره دادن به خوبی ها و بدی ها این قدر ناموزون و نامتعادل صورت می گیرد؟ رادیو و تلویزیون مقابل چشم شصت میلیون آدم ، آبروی افراد را می برد و به نظر ما هیچ امر منکر و بدی صورت نگرفته است اما اگر همین تلویزیون مثلا یک زن برهنه نشان بدهد، قیامت به پا می شود. در حالی که شرعاً و عقلاَ و اخلاقاً نشان دادن یک زن برهنه و صد زن برهنه هیچ وقت گناهش بیش تر از ریختن آبروی یک مسلمان نیست ولی ما چنان خو کرده ایم که این یکی را می بینیم، که البته آن هم پسندیده نیست، اما آن قدر گزیده نمی شویم که اگر به فرض عکس زشتی را از تلویزیون نشان بدهند.

این همه بر سر غرب فریاد می کشیم و جامعه ی آنها را واجد مفاسد می دانیم و عمده ی مفاسد را هم همین برهنگی ها و امثال این ها می دانیم اما مفاسدی را که مثل نُقل و نبات میان خود داریم، اصلا نمی فهمیم و حس نمی کنیم. به قول خیام :

تو فخر همی کنی که من مِی نخورم    صد کار کنی که می غلام است آن را

چهارشنبه 92/10/11 — azadnagar - نظر بدهید

راهیان کربلا را بنگر و به یاد آن ورق پاره های تقویم تاریخ را که می گویید هزار و سیصد و چهل و پنج سال است که از عاشورا می گذرد. و تو از خود می پرسی: پس این همه شور و اشتیاق و این همه شتاب در این راهیان شیدایی کربلا از چیست؟ اینان آن چنان مشتاقانه به جبهه می پیوندند که تو گویی هنوز کاروان سال 61 هجری قمری به بیابان پر درد و بلای کربلا نرسیده است. مگر آنان سر مبارک امام شهید را بر فراز نیزه ندیده اند؟ اما نه، از عاشورا سال 61 هجری قمری، دیگر زمان از عاشورا نگذشته استو همه روز ها عاشوراست. زمان بر امتحان من و تو می گردد تا ببیند که چون صدای« هل من ناصر» امام عشق برخیزد چه کنیم .

چهارشنبه 92/10/11 — azadnagar - نظر بدهید

گرگ افتاده به این گله و چوپان هم نیست

رمه هم می چرد و هیچ پریشان هم نیست

گرگ چوپان شده و دست به خون آغشته

آن چنان گرگ که در باور حیوان هم نیست

سر این رشته نکن باز که خود می دانی

پیش تر حوصله ای بود و دگر آن هم نیست

خان گسترده ی ما پر شده از خون جگر

سر این سفره اگر خون نخوری نان هم نیست

و تنم لانه ی خوکان و سگان است هنوز

و خوش آوایی یک مرغ غزل خوان هم نیست

دل خود را به کجای دل این شب ببرم

که اگر سخت نباشد سفر آسان هم نیست

منبع:کتاب  در خیابان یکطرفه ص 24 

چهارشنبه 92/10/11 — azadnagar - نظر بدهید

پاکیزه ترین و پلید ترین چیزها

«ابن فتحویه به اسناد خود از خالدالربعی نقل میکند:

لقمان غلامکی زنگی بود. روزی خواجه اش وی را گفت: امروز گوسفندی را بکُش!

او گوسفندی بکشت. پس خواجه گفت: پاکیزه ترین چیزش را بیاور!

زبان و دلش را بیاورد. گفت: چیزی از اینها پاکیزه تر نداشت؟

گفت: نه.

خواجه خاموش ماند. دیگر روز گفتنش: برای ما گوسفندی بکش!

هم بکشت. پس گفت: پلیدترین چیزها از آن بیاور!

باز دل و زبانش بیاورد. گفتش: تو را گفتم پاکیزه ترین چیزش بیاور، دل و زبانش آوردی و باز گفتم پلیدترین بیاور، [باز] هم دل و زبانش آوردی؟

پاسخ داد: چون ایندو پاکیزه باشند، هیچ چیز از آنها پاکیزه تر نیست و چون پلید باشند، هیچ چیز پلیدتر از آنها نیست.» 

چهارشنبه 92/10/11 — azadnagar - نظر بدهید

مطهری فقط به دلیل نبوغ ذاتی اش نبود که مطهری شد – البته فرد برجسته ای بود. ولی، شرایطی هم وجود داشت که مطهری را، مطهری می کرد. مرحوم مطهری در جلسات عمومی و خصوصی حضور می یافت و در این جلسات از ناحیه ی روشنفکران و دانشجویان مورد پرسش های جدی قرار می گرفت و نمی توانست نقص منطق و حجت خود را با قدرت پُر کند؛ کاری که امروز بخشی از متعصبین مذهبی می کنند، تشری می زنند و معترض را خاموش می کنند. ولی مطهری آن روز این کار را نمی توانست و نمی خواست بکند. اگر حجت و منطق داشت، مقابله و مدافعه می کرد و اگر نداشت شکست را باید می پذیرفت.

این شرایطی بود که آن بزرگان را پروراند و استعدادهاشان را شکوفا کرد و آن ها را برای جامعه ، سودمندتر و بهره آورتر ساخت.

چهارشنبه 92/10/11 — azadnagar - نظر

به گزارش آخرین ، نماینده مردم تهران در مجلس اعلام جرم دادستان تهران علیه خود را غیرقانونی دانست.

 علی مطهری در نوشتاری که درباره اعلام جرم دادستان علیه خود در اختیار ایسنا قرار داده، آورده است:

اعلام جرم دادستان تهران علیه من غیرقانونی است، طبق اصول 84 و 86 قانون اساسی نماینده مجلس حق دارد درباره همه مسائل کشور اظهار نظر کند، البته روشن است که این اظهار نظر نباید شامل توهین یا افترا باشد، در نطق من هم توهین یا افترا وجود نداشت، فقط انتقاد به رییس قوه قضاییه بود که به جای شعار دادن درباره فتنه به حل‌ آن بپردازد، هم‌چنین از ایشان خواسته بودم که درباره احکام سختگیرانه زندانیان سیاسی سال 88 پاسخگو باشد و این که احکام باید بازبینی شود؛ به عنوان مثال گفته بودم رییس قوه قضاییه پاسخ دهد که جرم آقایان مصطفی تاج‌زاده و بهزاد نبوی غیر از انتقاد به نظام چه بوده است که به حبس‌های طولانی مدت محکوم شده‌اند؟ مگر انتقاد در قوانین کشور جرم است؟

 متاسفانه آقای صادق لاریجانی به جای این که به این سوالات در محضر مردم پاسخ بدهد اقدام به اعلام جرم علیه بنده کرده است، انتظار داشتیم ایشان به عنوان رییس قوه قضاییه تحمل انتقاد را داشته باشد ولی وی در موارد دیگر هم نشان داده است که تحمل انتقاد را ندارد، اگر نماینده مجلس نتواند این مقدار هم حرف بزند پس مجلس را تعطیل کنند. 

به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام و المسلمین غلامحسین محسنی‌اژه‌ای، دادستان کل کشور روز دوشنبه خبر اعلام جرم دادستانی تهران علیه علی مطهری، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی را تایید کرد.